Dat het op deze plek al geruime tijd stil is, heeft niets te maken met gebrek aan inspiratie of een blogger´s block. Integendeel. Alle ontmoetingen, gebeurtenissen en inspiratiebronnen namen eenvoudigweg teveel tijd in beslag om erover te kunnen berichten. Van vrijdag 5 tot en met zaterdag 13 november was ik thuis. Thuis wil zeggen, in Nederland.
Bij de incheckbalie op Schiphol staat een Japanse familie. Deze keer gebeurt er niets vreemds zoals anders altijd op vliegvelden. De moeder probeert twee kleuters bij de kudde te houden, terwijl de vader foto´s neemt en een wat ouder meisje verveeld naar buiten kijkt, waar het net licht begint te worden. Waar deze familie geen weet van heeft, is dat ze voor een buitengewoon tevreden passagier staat, die terugkijkt op een geslaagde week in Nederland. Hij heeft bijna iedereen kunnen ontmoeten die hij wilde ontmoeten en bijna alle typisch Nederlandse dingen kunnen doen en zien die hij wilde doen en zien. Hij heeft in zijn eigen bed kunnen slapen, water uit de kraan kunnen drinken (in plaats van uit flessen), boterhammen met kaas kunnen eten, kinderen met lampionnen kunnen zien lopen, het live televisieverslag van de stoomboot die uit Spanje weer aan kwam kunnen bekijken, een broodje haring op de markt kunnen kopen, van authentiek Nederlands herfstweer kunnen genieten en, last but not least, bijna alle familie en vrienden die nogal laat (of helemaal niet) waren ingelicht over het bliksembezoek kunnen ontmoeten. En dat terwijl er overdag gewoon gewerkt moest worden…
Het was me een waar genoegen, Pedro. Je mag me vaker bellen op onverwachte momenten in Utrecht. :-)
BeantwoordenVerwijderen