Ik zit opgesloten in de vergaderruimte van een hotel in Nairobi, en het stinkt hier naar bloed, zweet en tranen. De opdracht: schrijf een boek in vijf dagen. Iedereen die ooit heeft geprobeerd een boek te schrijven, zal het met mij eens zijn: vijf dagen is aan de krappe kant.
Maar onhaalbaar is het niet, want de vergaderruimte is gelukkig geen isoleercel waar ik moederziel alleen zit, en het bloed, het zweet en de tranen zijn niet alleen van mij. Samen met bijna 30 collega’s uit Kenia, Oeganda, Tanzania en EthiopiĆ« discussieren we als gekken, we overleggen, we voorzien elkaar van commentaar, we stoppen onze vingers in onze oren als we ons willen concentreren, we bellen met informanten, we speuren het internet af naar informatie en in de avonduren typen we alsof onze levens ervan afhangen.
Wat voor boek is dat dan, hoor ik u vragen, en waarover zal het gaan? Wel, als alles meezit, rolt er vrijdag aan het einde van de dag een manuscript uit de printer over Child Protection. Ervaringen van drie jaar werken met en voor kwetsbare kinderen in de bovengenoemde landen worden uitgediept, zodat anderen die hetzelfde werk doen of willen gaan doen er hun voordeel mee kunnen doen. Welke lessen kunnen worden getrokken uit het verleden? Waar begin je? En wat moet je vooral niet doen? Welke juridische mogelijkheden zijn er om kinderen te beschermen voor mishandeling? Hoe worden de kinderen zelf mondiger? Wat kun je doen tegen FGM, oftewel female genital mutilation, oftewel vrouwelijke genitale verminking, oftewel het besnijden van vrouwen en meisjes? Wat is er gedaan om kindersmokkel tegen te gaan? Hoe succesvol is dat geweest en wat hebben we daarvan geleerd?
Veel vragen dus, maar dankzij de verzamelde ervaring die bijelkaar gekomen is in dit hotel, zijn er ook veel antwoorden. Daarover zal het gaan. Er is enorm veel informatie en er ligt nog een enorme hoeveelheid werk voor de komende dagen. Maar met het resultaat voor ogen van een boek, geschreven in vijf dagen door 30 auteurs, staat iederen te trappelen. De koffiepauze is voorbij, we dompelen ons weer onder. Het zal wel laat worden vanavond.
En dan niets zeggen over of het gelukt is met dat boek... tsss! ;-)
BeantwoordenVerwijderen