zondag 13 februari 2011

Onderweg

Typen met een laptop op schoot terwijl de auto over een hobbelige weg rijdt, gaat makkelijker dan ik dacht. Om mij heen slaapt iedereen. Behalve de chauffeur dan. De lichamen van mijn collega’s worden door elkaar geschud, zonder dat ze daar last van lijken te hebben. Af en toe klapt er een hoofd hard tegen een zijraam, waarna ogen even opengaan en het lichaam even rechtop gaat zitten, maar al snel weer onderuit zakt.

We zijn in Tanzania, onderweg naar Mwanhuzi. Toen ik in oktober over deze wegen reed, was alles asgrauw en wit van de droogte. Nu is het groen. Regen kan in korte tijd voor een aanzienlijke metamorfose zorgen. Omdat ik blind kan typen, kijk ik uit het raam. Het landschap wordt gekenmerkt door enorme brokken rotssteen die als meteorietresten uit de hemel lijken te zijn geregend. Soms zijn ze zo op elkaar gestapeld, dat het lijkt of er een kunstenaar aan het werk is geweest die enkele van zijn abstracte sculpturen exposeert. Tussen de sculpturen  staan de imposante baobabs met hun wijde vertakkingen en stammen zo dik dat als je ze zou uithollen, er voldoende ruimte zou zijn om er een complete woonkamer in in te richten. Af en toe passeren we een kudde vee, bestaande uit koeien en geiten en een enkele ezel. Sommige kuddes worden bijeen gehouden door twee of drie jongetjes van op het oog een jaar of vijf, zes. ‘Kijk daar! Kinderarbeid.’, zegt de chauffeur op een toon alsof het om een toeristische attractie gaat.

Even voorbij een dorpje zie ik in de berm een man op zijn knieen in het grind zitten met een bebloed hoofd. Om hem heen staan andere mannen met stokken in de hand waarmee ze dreigend zwaaien. Daar weer omheen staan kinderen opgewonden te schreeuwen. De man met het bebloede hoofd kijkt de mannen met de stokken in hun hand angstig en smekend aan. ‘Ik denk dat ze een dief te pakken hebben’, zeft de chauffeur. Dat dieven die op heterdaad worden betrapt in delen van Kenia en Tanzania eigenhandig worden berecht, soms zo erg dat ze er dood aan gaan, had ik vaker gehoord. Ik had het alleen nog nooit gezien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten